பூணூல் இல்லாததால் பொற்காலமில்லை!? - கலைஞர் எழிச்சியுரை!

பெரியார் படம் 100வது நாள் விழாவில் முதல்வர் கலைஞர்.மு.கருணாநிதி கலந்து கொண்டு கலைஞர்களுக்கு நினைவுப் பரிசு வழங்கி ஆற்றிய எழுச்சியுரையில் சில பகுதி கிழே.. முழுவதும் படிக்க "விடுதலை" செல்லுங்கள்.

பெரியார் பிறக்காமல் இருந்தி ருந்தால், இன்றைக்கு நாமெல்லாம் இவ்வளவு சிறப்பாக வாழ முடியாது. ஏதோ ஓரளவு நாம் சிறப்பாக இருக்கிறோமென்றால் - நான் ஒரு முதலமைச்சராக இருக்கிறேன் என்றால் - பலரும் அமைச்சர்களாக இருக்கிறார்கள் என்றால் - தம்பி சத்யராஜ் ஒரு திறமையுள்ள நடிகர் என்று பாராட்டப்படுகிறார் என்றால் - நம்முடைய சிவகுமாருக்குப் புகழும் பெருமையும் கிடைத் திருக்கிறது என்றால் - இது கிடைக்கவேண்டுமேயானால் நான் சொல்வதற்காக யாரும் தவறாக எண்ணிக் கொள்ளக்கூடாது - அவர்களுடைய திறமைகளைக் குறைத்து மதிப்பிடுகிறேன் என்று எண்ணக் கூடாது. ஒரு நூல் குறுக்கே இருந்தால்தான் எந்தச் சிறப்பும் இல்லாமல் எங்களுக்குப் பெருமையும், புகழும் இந்த நாட்டிலே கிடைக்கும்.

இங்கே பேசியவர்களில் பல பேர் பொற்காலம் என்று சொன்னார்களே, பொற்காலம்தான். ஆனால் இந்தப் பொற்காலத்தை மதிக்கின்றவர்கள் எத்தனை பேர் இருக்கிறார்கள்? இந்தப் பொற்காலத்திற்குக் காரணகர்த்தாவாக இருப்பவன் பூணூல் அணியாத ஒரே குறையினால் இதைப் பொற் காலம் என்று ஏற்க மறுக்கிறவர்கள் எத்தனை பேர் இருக்கிறார்கள்? இந்தக் கேள்வியை என்னுடைய மண்டைக்குள்ளே, நெஞ்சுக்குள்ளே, மூளைக்குள்ளே திணித்த ஒருவர் என்னுடைய ஆசான் பெரியார் அல்லவா? அந்த வினாக்குறிப் பிறந்த காரணத்தால் தானே விழிப்புற்றது தமிழகம். விழிப்புற்றது இந்த இனம், விடுதலை பெற்றது இந்த இனம். இல்லா விட்டால் ஆண்டான் அடிமைகளிலே நாம் அடிமைகளாக இருந்திருப்போம்.

நம்மையெல்லாம் மனிதர்களாய் ஆக்கிட தம்மையே தியாகம் செய்தவர் தந்தை பெரியார்


சிலர் ஆண்டவர்களாக இருப்பார்கள். சிலர் உயர்சாதிக்காரர் களாக வாழ்வார்கள். நாம் மடிந்து மடிந்து அடிமையிலும் கீழாய், பொட்டுப் பூச்சிகளாய், புன்மைத் தேரைகளாய் இன்றைக்கு நலிந்து போய் கிடப்போம். இப்படித்தானே இருந்தது சமுதாயம். இன்றைக்கும் 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பெரியார் பிறப்பதற்கு முன்பு வரலாற்றை எண்ணிப் பார்த்தால், திரும்பிப் பார்த்தால் என்ன நிலைமை? அந்த நிலைமையை எல்லாம் தடுத்து நிறுத்தி, நம்மையெல்லாம் மனிதர்களாய் ஆக்குகின்ற அந்த மாபெரும் தியாகத்தைச் செய்து, அதற்காகப் போரிட்டு, சமுதாயத்திலே சண்டாளன், நாத்திகன் என்றெல்லாம் திட்டப்பட்டு, ஏகப்பட்ட வசைமாரிகளுக்கு உட்பட்டு, நமக்காக அல்லவா தந்தை பெரியார் தியாகியாக மாறினார், நமக்காக அல்லவா தந்தை பெரியார் இவ்வளவு பெரும் வேதனைகளையெல்லாம் சுமந்தார், இவ்வளவு பெரும் இழிவுகளையெல்லாம் ஏற்றுக் கொண்டார், அவர் இழிவுகளை ஏற்றுக் கொண்டார். நாம் ஏற்றம் பெற்றோம்.